Moja przygoda z tabletkami Calominal – opinie po stosowaniu

Jestem nauczycielką w średniej wielkości miejscowości, gdzie przez niemal większość dni w roku pada deszcz. Towarzysko także niewiele się dzieje, a to wszystko zebrane w całość raczej nie nastraja optymistycznie. Przez większą część mojego życia nie miałam problemu z depresją oraz obniżonym nastrojem. Do zmian zaczęło dochodzić gdzieś około czterdziestki, gdy już trochę zaczęłam odczuwać coś, co popularnie nazywa się syndromem wypalenia zawodowego. Najgorzej było na samym początku września, gdy zaczynał się rok szkolny i trzeba było pożegnać – mimo wszystko ciepłe i przyjemne lato. Letni deszcz działa na mój organizm zupełnie inaczej, niż ten jesienny. Jesienią czuję się zmęczona przybita. Mam problemy z koncentracją i wykonywaniem podstawowych czynności codziennych. Najchętniej poszłabym na pół roku pod kołdrę, jak niedźwiedź, by obudzić się w marcu, gdy cała przyroda także budzi się do życia. Niestety, jest to marzenie ściętej głowy. Pół roku od października do marca jest prawdziwym testem wytrzymałościowym dla mojej psychiki.

Chcę spokoju bez zapadania się pod ziemię

Generalnie w okresie obniżonego nastroju i gdy jest do tego zimno, wspomagam się herbatkami ziołowymi. Po pewnym czasie odczułam jednak, że nie przynoszą one tak oczekiwanego wsparcia, jak wcześniej. Może to dlatego, że organizm się po prostu do nich przyzwyczaił? Być może, ale nie przeszkodziło mi to w dalszym stosowaniu ziołowych kuracji, bo jak wiadomo, zioła pomagają na wszystko, nie tylko na obniżony nastrój. Musiałam rozejrzeć się za nowym i nieinwazyjnym lekiem. Koleżanka poleciła mi Calominal.

Byłam dość zaskoczona, by do tej pory znałam te tabletki jako sposób na odchudzanie, a tu nagle mają działać także na moje stany depresyjne. Stwierdziłam, że raczej niczego nie stracę, gdy spróbuję. Nawet w pewnym momencie zwiększyłam sobie dawkowanie, bo wydawało mi się, że tabletki te działają nawet słabiej od ziół, które stosowałam wcześniej. Nic z tego, spędzenie wieczoru nad sprawdzaniem klasówek było męczarnią, mimo że nastawiłam sobie relaksującą muzyczkę i sączyłam powoli kieliszek wina. Nadal chciałam tylko spać i ewentualnie jeść.

Neuromood pomógł mi odzyskać spokój

Mimo dobrego apetytu zaczęłam chudnąć. Zauważono to nie tylko w domu, ale także w pracy. Przecież zaczęłam brać Calominal z myślą, że poprawi mi się samopoczucie, a nie po to, by walczyć ze zbędnymi kilogramami. Nigdy nie cierpiałam na otyłość, zawsze uważałam, że moja sylwetka, mimo pewnych mankamentów, jest całkiem ok. Pożegnałam się z colominalem i oddałam fiolkę z tabletkami przyjaciółce. W telewizji tego dnia akurat leciała reklama Neuromood i od razu przykuła moją uwagę.

“Ładne opakowanie, rzeczowa rekomendacja lekarzy, wszystko wygląda ciekawie.” – pomyślałam. Moje przewidzenia okazały się prorocze. Neuromood stosuję od niedawna, a czuję znaczną poprawę nastroju. Jesień nie jest już pełna lęków, potrafię cieszyć się relacjami towarzyskimi, jakie mam. Chętnie biorę udział w różnych aktywnościach sportowych w naszym mieście. Dzięki temu czuję, że jestem jeszcze temu światu potrzebna.